نخل دم روباهی درختی با رشد آسان در سرتاسر جهان در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری قابل کاشت هستند. آنها در سال 1978 مورد توجه گیاه شناسان قرار گرفتند و در کیپ ملویل در شمال کوئینزلند رشد کردند. نخل دم روباهی به عنوان نمادی از ظرافت با تناسبات عالی، عادات خود تمیز شوندگی، و شاخه های پر گرد است. با شاخه‌های سبز سرسبزش که مانند پرهای پر آبشاری می‌کنند، می تواند هر منظره ای را با نمونه های تک یا چند تنه خود باورنکردنی جلوه دهد. آنها نسبتاً به سایه و نمک مقاوم هستند، و آنها را به یکی از مقاوم ترین نخل های موجود تبدیل می کند. آنها دارای یک تنه خاکستری با شاخه های پر پر متراکم هستند که ظاهر کرکی منحصر به فردی ایجاد می کند (از این رو دم روباهی نامیده می شود). سازگاری آن با آب و هوای متنوع، نیازهای نگهداری نسبتاً کم، و ارزش تزئینی استثنایی، جایگاه آن را به عنوان یک افزودنی ارزشمند در مناظر گرمسیری و نیمه گرمسیری محکم کرده است.