تا حالا شده یه چیزی بخرید بعد یه چیز دیگه باشه؟ مثلاًً یه موتور بخری، ماشین تحویلتون بدن؟ یا از اینترنت یه بسته شکلات بخرید اما پستچی سند منگوله‌دار شهر شکلاتی رو براتون آورده باشه؟ این اتفاق برای خیلی از ماها افتاده، منتهی اون یه چیز دیگه، یه چیز خوب و درجه یک نبوده.
برای روز زن تصمیم گرفته بودم برای خانمم یه دستبند بدلی خوشگل بخرم. توی اینترنت, یه سایت فروش دستبند دیده بودم و عکس دستبند‌ا رو نگاه کرده بودم و حسابی به دلم نشسته بود. قرار بود فرداش که پستچی در خونه رو می‌زنه و می‌خواد دستبندو تحویل بده، خانمم درو باز کنه و حسابی از دیدن دستبند سورپرایز بشه. پستچی به موقع اومد. اتفاقاً این خانمم بود که رفت ببینه کیه. اما درو که بست هیچ خبری از دست و جیغ و هورا نبود. صدام کرد و گفت «تو کِش ماست سفارش داده بودی؟ دستبند بدلی خوش رنگ و لعابی که اینترنتی خرید کرده بودم، از نزدیک بیشتر شبیه کِش ماست بود.
سال بعدش خانمم برای روز مرد برای اون دوتا دونه مویی که روی سرم مونده بود اینترنتی یه شامپو خرید. برای این‌که تو ذوقم نخوره گفت که ممکنه به جای شامپو یه لیوان لجن دستمون بدن. خیلی دل‌نبند به کادو. پستچی به موقع اومد. با تردید و استرس در رو باز کردم. طبق معمولِ خرید‌های اینترنتی، اون چیزی نبود که می‌خواستیم. پستچی برامون شامپو نیاورده بود. توی دستاش یه سبد پر از گِل بود.
درسته که اولش رفتم تو لَک، اما وقتی که برای اولین بار تو حموم ازش استفاده کردم و دیدم راسی‌راسی شامپوش پر از گُل و گیاه‌های درمانی واقعیه، فهمیدم خرید ایترنتی اون‌قدار هم بد نیست. حتی اگه یه چیزی بخری و به جاش یه چیز دیگه تحویلت بدن.
