احمد کشوری اهل بروجرد است. کارگاه و فروشگاهش هم همان حوالی است. پایه محصولاتی که تولید می‌کند کنجد است. چند سال پیش کارش را از یک فروشگاه کوچک شروع کرد. سر راه‌مان به خرم‌آباد به او سر زدیم و با کارگاه و همکاران و خودش بیشتر آشنا شدیم.
ارده‌ها دو نوع هستند که هر دو مدلش در کارگاه احمدآقا تولید می‌شود. هم ارده سفید و هم ارده طلایی و دو آتشه. احمدآقا می‌گفت: تهرانی‌ها و مشتری‌های شهر بزرگ بیشتر ارده سفید می‌پسندند. چون به همان عادت کرده‌اند. اما جنوبی‌ها ارده دوآتشه را بیشتر دوست دارند.
احمدآقا از روزهای اولی که تولید حلوا سنتی را شروع کرده بود تعریف می‌کرد و از خاطرات خوش و تلخش برای ما گفت. یکی از چیزهای جالبی که به ما نشان داد دو مدل بودن کف‌پوش مغازه و کارگاهش بود. کف‌پوش‌هایی که نشان می‌داد او از یک محیط کوچک شروع به کار کرده ولی به مرور آن را گسترش داده.
موقع رفتن، از ما خواست که با هم عکس یادگاری بگیریم. هنوز خداحافظی نکرده بودیم ولی به همان زودی دل‌مان برای صفا و صمیمیتش کلی تنگ شده بود.
حلوای پشمکی، سوغات مخصوصِ خود بروجرد است. توی کارگاه آقای کشوری کلی ازش خوردیم!
