نویسنده: عارفه مومن‌زاده از غرفه پرنیان بافت
اولین باری که میل‌بافتنی دستم گرفتم سر کلاس حرفه و فن سال اول راهنمایی بود و بعد از سه جلسه توجیه شدم که بافت زیر چیه، رو چیه؛ و آخرِ سال یه شال بافتم. ولی اینقدر از خودم ناامید بودم که فکر نمی‌کردم دیگه طرف بافتنی برم.
حدود ده سال بعدش حس کردم که خیلی دوست دارم ببافم و از یک گلوله کاموا یک لباس به وجود بیارم. ولی از اون جایی که همیشه تو ذهنم بود که بافتنی فقط کار مادربزرگاست، ترسیدم که این حس قوت بگیره. ولی بعد از یه مدت کلنجار رفتن با خودم شروع کردم به بافتن؛ مخصوصاً که مادرشوهرمم بعد از سال‌ها شروع به بافت کرده بود و دلم دستم رو تشویق کرد به این کار.
من با دست کُندم توی بافتن خیلی عقب می‌فتادم از ایشون، ولی ناامید نمی‌شدم. تا اینکه سال پیش غربت و همنشینی با یه دوست عزیز باعث شد خیلی پیشرفت کنم.
وقتی تو یک شهری که فقط ده دقیقه تا مرز فاصله داره تنها باشی، دنبال یک کاری هستی که مشغولت کنه. با بی‌بی جان مهربان و شوخ‌طبعم آشنا شدم که اتفاقاً همدرد بودیم. هر دو غریب. وقتی دیدم همیشه یه گلوله کاموا و قلاب دستشه و سخاوتمندانه برای دیگران می‌بافه به فکر افتادم از این فرصت استفاده کنم و با فوت و فن بافندگی بیشتر آشنا بشم.
[bs-show-product id=32874/]
منم شدم مثل بی‌بی و هر وقت همدیگه رو می‌دیدیم از تو کیف‌مون کامواها رو درمی‌آوردیم و شروع می‌کردیم به بافتن. پیشرفت توی کارم و سرعت بالام باعث شد سر ذوق بیام و بیشتر پیگیر کارم بشم.
قبل از اون چند تا کار بافتنی انجام داده بودم و بر اساس دستور بافت‌های اینترنتی برای بچه‌هام لباس بافته بودم. ولی بعد از بافت می‌دیدم که اندازه‌ها اشتباه شده و آستین‌ها گشاد شده یا یقه تنگ شده. فکر می‌کردم من بلد نیستم ببافم. ولی الان فهمیدم اون دستورهایی که گاهی توی نت پیدا می‌شه بر اساس اصول و قواعد خاصی نیست و تا فوت و فن کار رو بلد نباشی نمی‌تونی یه بافت خوب و استاندارد داشته باشی.
بعد از اون توی فضای مجازی با بافندگان جوان زیادی آشنا شدم که پیش‌زمینه ذهنیم رو درباره رابطه بین بافتن و پیری تغییر دادن. الان هم مدتیه که به فکر سفارش گرفتن برای بافتنی افتادم.
و خواهرام و خواهران شوهرم اولین مشتری‌های من هستند و ممنونم ازشون که این فرصت رو برای پیشرفت من بوجود آوردند.
[bs-show-product id=78270/]
و من همچنان بافتنی برای سه تا پسرام و خانواده‌ام رو ادامه می‌دم؛ چون برق چشمان عزیزانم رو بعد از هدیه گرفتن یه کار دستباف به همه چیز ترجیح می‌دم.
[bs-show-product id=52101/]
