این یادداشت را خانم عباسی، از غرفه گیلانما منتشر کرد‌ه‌اند.
چای سیاه، همان چای سبز است که برگ‌هایش را بیشتر خشک می‌کنند و این کار باعث می‌شود طعم و رنگ آن تغییر کند. از آنجایی که چای سیاه را به میزان بیشتری تخمیر و اکسیده می‌کنند، برگ آن هم تیره می‌شود و آن عطر معروف خود را می‌گیرد. به محض اینکه طعم و عطر چای به میزان لازم ارتقاء پیدا کرد، فرایند اکسیداسیون را متوقف می‌کنند. پس از آن، برگ‌ها را در اندازه‌های مختلف خرد می‌کنند. چای سیاه در واقع پایه‌ای است که انواع مختلف چای را از آن می‌گیرند.
طعم و کیفیت چای‌ها نیز با یکدیگر متفاوت است. این تفاوت به دو عامل بستگی دارد:
- زمان برداشت
- اینکه از کدام قسمت برگ، چای تولید شده است
در دنیایی که پر شده از مواد افزودنی و سموم و محصولات تراریخته، تصمیم گرفتم با شعار محصولات سالم و ارگانیک در غرفه «گیلانما»، یک «چای» ایرانی کاملاً ارگانیک (تحت نظارت باغات بیولوژیک) و بدون سموم و رنگ‌های شیمیایی را به خانواده‌های اصیل ایرانی معرفی و ارائه کنم.
من همه این محصولات را از روستایی در دامنه یکی از کوه‌های بخش رانکوه املش تهیه می‌کنم؛ روستایی به نام «گوشت پزان»؛ روستایی که نام و نشانش برمی‌گردد به گذشته‌های خیلی دور؛ آن زمان که مکان تفریحی دل‌انگیزی برای اربابان و خان‌ها و مردمانی بود که برای شکار گوزن و گونجه گاو (گاو املشی) به دامنه کوه می‌زدند و بساط کباب به راه می‌انداختند و کنار آتش از خاطرات سفرهای دور و درازشان می‌گفتند.
خنَکایِ دلپذیر هوا ، صفای اهالی ِخانه های چوبی، سرسبزی دامنه کوهِ پر از بوته‌های چای و لذت خوردن کبابِ بی‌نظیر! نام ماندگاری شد برای این روستا تا نشانی باشد از سخاوت و مهمان‌نوازی مردمانی که برای به ارمغان آوردن مشتی عطر چای چه بسیار رنج و زحمت را متحمل می‌شوند… رنج و زحمتی که این روزها دستخوش ناملایمت روزگار و بی‌توجهی اغیار شده تا عطر چای اصیل ایرانی به فراموشی سپرده شود.
و من تمام خاطراتِ شیرین کودکی‌ام پرشده از عطرِ مست‌کننده چای و هم‌صحبتی با زنان و مردان چای‌کاری که نه جنگیدن با گرما و سرمای ایام آنان را از پای در می‌آورد و نه ناکامی روزگار کامشان را تلخ می‌کرد.
انگیزه اصلی من برای «باسلامی» شدن، معرفی اهالی توانمند و زحمت‌کش چای‌کار است که با تلاش دستان خود، دانه‌های چای را کاشته و با نگهداری و هرس‌های مداوم بوته‌های برگ سبز را زنده نگاه داشته‌اند، چایی که عاری از هر گونه عطر و طعمِ رنگ دهنده‌های مصنوعی و اسانس‌های شیمیایی است.
خوشبختانه چای علاوه بر اینکه نوشیدنی لذتبخشی است، برای سلامتی هم مفید است. چای سیاه، قوت‌بخش قلب است و از سطان جلوگیری می‌کند؛ چربی‌سوز است و محرک سیستم ایمنی و تسکین‌دهنده آرتروز. در ضمن با ویروس می‌جنگد و کلسترول‌زدا هم هست.
چای سبز، سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی به همراه خواص ضد سرطان، کاهش‌دهنده وزن، شاداب‌کننده پوست، کاهش کلسترول است. همه این‌ها برای بوته کوچکی که آنرا داخل مقدار کمی آب داغ بریزند، بد نیست!
