ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم (حوالی 858 – 940/41) متخلص به رودَکی (فارسی تاجیکی: Рӯдакӣ)، شاعر، خواننده و موسیقی‌دانی بود که به‌عنوان نخستین شاعر برجسته‌ای که به زبان فارسی نو سرود شناخته می‌شود. او که شاعر دربار سامانیان بود، بنا بر گزارش‌ها بیش از 180٬000 بیت شعر سروده، اما تنها بخش کوچکی از آثار او به جا مانده است؛ از جمله قسمت‌هایی از نسخه منظومه کلیله و دمنه که مجموعه‌ایست از حکایات هندی