«داستان پداگوژیکی»، عنوان کتابی است نوشته‌ی آنتون ماکارنکو که نشر گل‌آذین آن را با ترجمه‌ی مستقیم از زبان روسی به چاپ رسانده است. این کتاب داستان زندگی آموزگار و کارشناس برجسته‌ی علوم تربیتی شوروی، آنتون سیمینوویچ ماکارنکو است. صفت پداگوژیکی از ریشه‌ی واژه‌ی pedagogy به معنای هرآنچه مربوط به آموزش و تربیت است، گرفته شده است. بدین ترتیب این کتاب داستان و سرگذشت واقعی کودکان عصیانگر و بزهکاری است که در پرتو آموزش‌های آموزگاری دلسوز به انسان‌هایی شاد و پرانرژی با حس مسئولیت و وظیفه‌شناسی تبدیل شدند. بعد از سال‌های سخت جنگ جهانی اول و جنگ داخلی که پس از انقلاب اکتبر سال ۱۹۱۷ در شوروی به وقوع پیوست، کشور نوپای اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی فقط با ویرانی، فقر و گرسنگی دست‌وپنجه نرم نمی‌کرد؛ خیل انبوهی از کودکان بی‌سرپرست که پدر یا مادر و یا هر دو را از دست داده بودند، در سراسر کشور سرگردان بودند و از راه دزدی و خلافکاری شکم خود را سیر می‌کردند. آمار دقیقی از تعداد این کودکان در دست نیست، اما عده‌ای تعداد آن‌ها را در سال ۱۹۲۱ چهار و نیم میلیون نفر دانسته‌اند و عده‌ای نیز معتقدند که تعداد آن‌ها در سال ۱۹۲۲ به هفت میلیون نفر می‌رسیده است. ...