در دنیای سرمایه‌داری، تمامی کشورها به مرکزیت امپراتوری توجه دارند. مرکزیت امپراتوری در عصر استعمار فرانو تلاش دارد تا از سازوکارهای فرهنگی، اجتماعی، رسانه‌ای و ارتباطی استفاده کند. در‌حالی‌که اگر منافع آنان به خطر بیفتد، هیچ حد و مرزی برای بی‌رحمی، خیانت یا وحشیگری وجود نخواهد داشت، چون خودشان منابع اصلی شرّی هستند که به بار آمده است. انتقال از این وضعیت کاری دشوار است. تلاش برای اینکه چنین انتقالی با کمترین خونریزی و بیشترین محافظت از دستاوردهای تمدنی انجام پذیرد، ارزشمند است. آرزومندم بتوانم بیندیشم که راه‌حل چنین وضعیتی مبتنی بر درجه خفیفی از مدارا و احساس انسانی از طرف کسانی باشد که دارای امتیازات ناعادلانه در جهان کنونی خواهند بود. منبع: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی