سوره یوسف، دوازدهمین سوره قرآن و داستان زیبا و دلربای یوسف صدیق است. یوسفی که با پاکی نژاد و صفای نهادش، بزرگ ترین نمونه عفت و پاکدامنی و تقوا و پرهیزکاری و حفظ ایمان الهی درنهان و آشکار است و چه عجب! هر کس که دارای مقام نبوت باشد، واجد این همه فضائل و مکارم نیز هست. و چه فضیلتی بالاتر از این که خداوند، شیرین ترین داستان ها را شرح زندگی آن نیکو رخسار قرارداد تا آیت و نشانه روشنی برای عصمت او و نمونه رَوِش زندگی و اسوه پیروی مؤمنان، باشد. این سوره بیانگر الطاف ویژه خدا به بندگان مؤمنش ونجات آنان از گرداب مهالک است. داستان یوسف، یکی از داستان های بلند و اخلاقی قرآن است که در آن معارف اخلاقی بسیاری از جمله: عفت و پاکدامنی، تقوا، دروغ، خیانت و امیدواری، به تصویر کشیده شده است. نویسنده، ضمن شرح تحلیلی قسمت های مختلف داستان، همچون: به چاه انداختن یوسف، فروختن یوسف، یوسف در زندان، مواجهه یوسف با زن عزیز مصر و خزانهداری و حکومت یوسف، به شبهات و تفسیرهای ناصحیح هم پرداخته، آنها را نقد کرده است. به عنوان نمونه از عصمت یوسف و پاکدامنی او و مفاهیم بلند این داستان دفاع، و تفاسیر سطحی و خرافاتی را رد کرده است. ...