حلوا سوهان جوانه گندم با طعم هل

سوهان تن‌تنانی تا نخوری ندانی!حلوا سوهان، نوعی شیرینی است که هم حلاوت سوهان را دارد و هم نرمی حلوا را. خانم فروغی آن را مثل شکلات و در طعم ها و انواع مختلف تولید می کند.

ماده‌ اصلی‌اش جوانه گندم است. جوانه‌ای که در همان کارگاه خانم فروغی تهیه می‌شود. آرد گندم، آرد برنج و کمی روغن و شکر هم به آن اضافه می‌شود. با مشورت دکتر باطنی، حلوا سوهانی مخصوص دیابتی‌ها هم به بازار می‌آید. همان ترکیب ولی این بار با شکر سرخ و روغن کنجد. وسواس در انتخاب مواد اولیه باعث می‌شود روغن کنجد را از اردکان یزد تهیه کند؛ جایی که دامادهایش زندگی می‌کند و او را از انتخابش مطمئن می‌کنند.
اگر سوغات قم را با سوهان می‌شناسند، دور نیست زمانی که در همه جای ایران سوغات «قُمبوان» روستای خانم فروغی را با سوهان حلوایی بشناسند!

خواص جوانه گندم
جوانه گندم جزو آن دسته از مواد غذایی است که متاسفانه خانواده‌های ایرانی به اندازه کافی از آن استفاده نمی‌کنند. این در حالی است که جوانه گندم سرشار از ویتامین‌ها و املاح معدنی ضروری برای بدن است.
ویتامین A موجود در جوانه گندم باعث افزایش قوه بینایی، سرعت رشد کودکان، شادابی پوست و سلامت ریه و گلو می‌شود. از سوی دیگر مصرف جوانه گندم خستگی مفرط، ضعف و بی حالی را کاهش می‌دهد. ویتامین B1 موجود در جوانه گندم نیز برای تعادل سیستم عصبی ضروری است. همچنین جوانه گندم در رفع بی‌خوابی، بروز یائسگی زودرس، اختلالات قلبی و دیابت هم می‌تواند مفید و موثر باشد. بنا بر توصیه متخصصان، کسانی که از سوءتغذیه رنج می‌برند یا منع استفاده از سبزی‌ها را دارند، می‌توانند با تهیه جوانه گندم و مصرف مداوم آن، از کمبود ویتامین‌ها و املاح معدنی طبیعی بدن جلوگیری کنند.

دلیل تمایز حلوا سوهان‌های خانم فروغی
از اسمش پیداست. نوعی شیرینی است که هم حلاوت سوهان را دارد هم نرمی حلوا را، ولی نه روغن و شکر حلوا را دارد نه شکنندگی سوهان را. تغییریافته نوعی شیرینی محلی است که به ابتکار و خلاقیت شهین فروغی در بسته‌بندی‌هایی مثل شکلات درست می‌شود. پیش از آن مثل سوهان‌های قم در قوطی‌های دایره‌ای شکل بسته‌بندی می‌کرد. روش قبلی مشکلی نداشت فقط اگر کسی می‌خواست تکه‌ای از آن را جدا کند باید اول بسته را در فریزر سرد می‌کرد تا خشک و سفت شود، بعد به آن ضربه می‌زد تا تکه‌ای از آن جدا کند. در حالتی هم که حلوا سوهانی نرم بود، آن ‌قدر چسبناک بود که برای جدا کردن تکه‌ای از آن نیاز به قیچی داشت. خانم فروغی کاری را که شروع کرده بود نیمه‌تمام نگذاشت. به چند شهرک صنعتی می‌رود و آن ‌قدر پرس‌وجو می‌کند تا بالاخره کسی را پیدا می‌کند که حلوا سوهانش را به صورت لقمه‌ای دسته‌بندی کند، عین شکلات. کار به این جا هم ختم نمی‌شود، طعم‌دارش هم می‌کند.