کاهش نزولات جوی و محدودیت منابع آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک،‌مهم‌ترین عامل ایجاد قنات‌ها(کاریزها) در محدوده‌ی شرق و مرکز ایران بوده‌اند. قنوات از جمله آثار باستانی هستند که با تأمین آب مورد نیاز مردم، نقش به‌سزایی در گسترش شهرنشینی و رونق کشت و زرع داشته‌اند. در این کتاب پس از بررسی تاریخچه‌ی پیدایش قنات، اطلاعاتی در مورد وضعیت گذشته و کنونی عمیق‌ترین کشور یعنی«قنات قصبه گناباد» ارایه‌می‌شود. این کاریز که در تداوم حیات مردم و توسعه‌ی اقتصادی،‌عمرانی و فرهنگ منطقه جایگاهی خاص دارد؛ حدود 17 کیلومتری جنوب‌غربی شهرستان گناباد واقع‌شده، و قدمت آن به ده‌ها قرن قبل می‌رسد. کتاب با نقشه‌ها و عکس‌های متعددی از قنات قصبه گناباد همراه است؛ و ضمن آن نگارنده به معرفی روستاها و کشت‌زارهای اطراف این شهر می‌پردازد، که توسط آب قنات قصبه آبیاری می‌شوند.