سلفیه پدیده‌ای نوخاسته است که انحصارطلبانه مدعی مسلمانی است و تنها خود را مفسر راستین اسلام می‌شمارد و باور دیگر مسلمانان را مساوق با شرک و کفر می‌داند. سلفی‌گری گرچه ریشه در جهت‌گیری اصحاب حدیث و دعوت ابن‌حنبل دارد اما ابن تیمیه را می‌توان نقطه عطفی در تاریخ این مکتب و شکل‌گیری آن قلمداد کرد و پس از او، ترویج و تحکیم این جریان را محمدبن عبدالوهاب عهده‌دار گردید و سلفیان معاصر نیز به بسط و تبلیغ این مکتب پرداختند. این کتاب می‌کوشدضمن بررسی ادوار مکتب سلفی، به بررسی و نقد نظام معرفتی، نظام اعتقادی و اصول رفتاری سلفی‌گری پرداخته، ترسیمی نو درباره آینده مکتب سلفی و بیان راهکارهای مواجهه با جریانی را ارائه دهد که کانون بسیاری از فتنه‌ها و اختلافات در جهان اسلام قلمداد می‌شود.