گشنیز یکی از گیاهان معطر، دارویی و خوراکی بسیار پرکاربرد در آشپزی و طب سنتی است. این گیاه از خانواده‌ی چتریان است و از دیرباز در فرهنگ‌ها و اقلیم‌های مختلف به عنوان چاشنی غذا و داروی طبیعی استفاده شده است. گشنیز علاوه بر برگ‌های خوش‌عطر، بذرهایی دارد که خواص دارویی فراوانی دارند. گشنیز گیاهی یک‌ساله با ارتفاعی بین 30 تا 90 سانتی‌متر است. برگ‌های آن به رنگ سبز روشن، بریده‌بریده و با عطری خاص هستند. گل‌های گشنیز کوچک، سفید یا صورتی کم‌رنگ‌اند و در انتهای ساقه‌ها ظاهر می‌شوند. پس از گل‌دهی، گیاه بذر تولید می‌کند که همان تخم گشنیز است و دارای ارزش درمانی فراوانی است. گشنیز گیاهی خوش‌عطر، مغذی و چندمنظوره است که هم در آشپزی و هم در طب سنتی جایگاه ویژه‌ای دارد. با استفاده‌ی هوشمندانه و آگاهانه از این گیاه می‌توان از فواید فراوان آن برای سلامت جسم و ذهن بهره‌مند شد. خواص گشنیز گشنیز چه به‌صورت برگ تازه و چه به‌صورت بذر خشک، سرشار از ترکیبات گیاهی مفید، ویتامین‌ها و مواد معدنی است. برخی از مهم‌ترین خواص آن عبارت‌اند از: تقویت گوارش و رفع نفخ: گشنیز یکی از معروف‌ترین گیاهان برای کاهش نفخ، سوء‌هاضمه و دردهای گوارشی است. تخم گشنیز معمولاً به شکل دمنوش یا پودر برای درمان مشکلات گوارشی مصرف می‌شود. تنظیم قند خون: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف گشنیز ممکن است به کاهش سطح قند خون کمک کند. ...