کتاب به زبان انگلیسی میباشد. ۱۸۶ صفحه‌. راجب مرد جوانی که خانه‌اش رو فقط با سگ نابیناش، mp3 پلیر و یه کتاب ترک میکنه و بدون هدف به مدت ۳سال سفر میکنه. با آدم‌های جدیدی سر راهش آشنا میشه. بجای یادگرفتن اسمشون یا حتی درست کردن اسم مستعار براشون، با شماره خطابشون میکنه. ۲۳۹ یه روزی رویای شاعر شدن داشت ولی فقط شعراشو برای یه دوست توی کما میخونه؛ ۱۰۹ سوار قطار بی‌انتها میشه چون قلبش شکسته و ۳۲ تصمیم به خودکشی داره. راوی داستان برای تک تک این آدم‌ها نامه مینویسه تا بخاطر رنج‌های مختلفشون دلداریشون بده و همچنین تجربه‌هاشو ثبت کنه:"یه نامه برای من مثل دفتر خاطراته، فقط با این فرق که به کس دیگه‌ای فرستاده میشه. معلومه که هیچکس جوابمو نمیده ولی به این معنی نیست که امیدی نیست که یروز ممکنه یکیشون در جواب برام نامه بنویسه."