با سلام پدرم کشاورز نمونه خراسان جنوبی است باغ زرشک و زعفران دارند و هر سال در مهر و آبان این محصولات برداشت و برای فروش به تهران ارسال میکنند ما هم بعد از پاک کردن و بسته بندی در منطقه غرب تهران به مشتریان همیشگی که داریم ارائه میکنیم از آنجائیکه مصرف زرشک به صورت تازه هنوز بین مردم جا نیفتاده گفتیم شاید از طریق غرفه " با سلام" مشتریان بیشتری با این محصول و طرز استفاده آن آشنا بشن و زرشک رو به صورت تازه به جای خشک در وعده های غذایی استفاده کنند که هم رنگ خوشرنگی به برنج و غذاها میدهد و هم مصرف تازه آن طعم دلچسب تر ی دارد ، کافی است یکبار امتحان نمایید دیگر مصرف زرشک خشک رو کنار میگذارید امتحان یکبار آن ضرر نداره و مطمئنم بعد استفاده برا همیشه سفارش خواهید داد ممنونم ازشما و سایت با سلام

من جواد عباسی فر دانش آموخته دکتری شیمی تجزیه، معلم و در حال حاضر مدیر آموزش و پرورش شهرستان سربیشه در خراسان جنوبی هستم. می دانید که خراسان جنوبی نزدیک بیست ساله درگیر خشکسالی شدید شده و در اثر این پدیده، شغل و درآمد مردم منطقه ما که اغلب متکی بر دامداری و کشاورزی خرد بوده در حال از بین رفتنه. مدتها به این فکر می کردم که چگونه می توان درآمد جایگزینی برای مردم ایجاد نموده و آنها را برای ماندن در منطقه تشویق و ترغیب نمود. این منطقه دارای محصولات و مزیت های منحصر بفرده که برخی از آنها به جز این منطقه( استان خراسان جنوبی) در هیچ جای کشور یافت نمی شه. مثلا از محصولات کشاورزی میشه به عناب،زرشک و زعفران منحصر بفرد این استان اشاره کرد که مشابه این محصولات در سایر مناطق ایران و با این کیفیت یافت می نشود☺. همچنین صنایع دستی این منطقه از جمله فرش مود و فرش درخش( امروزه قهستان) آوازه جهانی داره. ما در آموزش و پرورش رشته های صنایع دستی رو آموزش می دیم. علی رغم تولید محصولات با کیفیت توسط دانش آموزان ما در هنرستانها، بازار فروش مناسب در دسترس ما نیست تا اونها بتونند محصولات تولیدی خودشون رو به فروش برسونن. آشنایی با این سایت منو به فکر انداخت تا با معرفی و فروش محصولات تولیدی همشهریان روستایی و عشایری ام و بویژه محصولات تولیدی دانش آموزانم، درآمد پایداری برای اونها فراهم آورده و به جای کمک های مقطعی توسط خیرین به دانش آموزان و نیازمندان، خودشان را توانمند نموده و به قول معروف به جای ماهی دادن به آنان ماهی گیری یاد دهم. من به این سایت و فروش محصولات آن امید زیادی بسته ام و امیدوارم با جلب همکاری روستاییان، عشایر و از همه مهم تر جوانان و دانش آموزانم که در رشته های صنایع دستی تحصیل نموده یا فارغ التحصیل شده اند برای آنان درآمد و شغل پایداری ایجاد نموده و در پیشگیری از گسترش آسیبهای اجتماعی موثر باشم

سال 93 دخترم را در یکی از فرهنگسراها برای یادگیری نقاشی ثبت نام کردم. در 1/5 ساعتی که منتظر تمام شدن کلاسش بودم ،برای اینکه بیکار نباشم ، سفالگری رفتم. باتوجه به علاقه ای که از کودکی به اینکار داشتم ،از همان ابتدا متوجه استعدادم در سفالگری شدم و با راهنمایی چند استاد و گذراندن دوره های متعدد مربوط به سفال و لعاب و... در مراکز دولتی و خصوصی ، توانستم مهارت لازم را کسب نمایم.

از کودکی علاقه زیادی به نقاشی و هنر داشتم. در دوران نوجوانی مثل خیلی از دختران آن سالها کلاسهای هنری مثل مکرومه، گیپور ،قلاب بافی و خیاطی رفتم. از آنجا که علاقه من به یادگیری فروان بود وقتی مربی گیپور گفت: من برای یادگیری این هنر به تهران رفتم و آموزش دیدم پس نمی توانم همه فنون را به شما یاد بدهم، تمام آنچه را که مربی به ما یاد نداد، با تلاش فراوان و پشتکار خودم آموختم. در سال دوم دبیرستان وارد مرحله جدیدی از زندگی شدم. باید در این مرحله هم تلاش می کردم و این کار را هم انجام دادم. در دبیرستان فنی و حرفه ای در رشته های هنر و گرافیک و خیاطی جزو برترین ها بودم ولی هنوز راضی نبودم بعد از ازدواج با هنر آشپزی وشیرینی پزی اشنا شدم و چقدر به این هنر علاقه داشتم. سالها تلاش کردم تا در این زمینه حرفه ای شوم؛ چه مسیر سخت ولی دلنشینی کمکهای همسرم هم برای رسیدن به این نقطه، بی تاثیر نبود. (با آنکه ادامه تحصیل را به خاطر فرزندانم کنار گذاشته بودم ولی کار و تلاش را در هیچ زمینه ای رها نکردم. هر کجا مانعی بود یا کار متوقف می شد راه دیگری امتحان می کردم ) اکنون بعد از 19سال تلاش و کار به نقطه ای رسیده ام که در زمینه کیک و شیرینی صاحب نظر شده ام. دستورات جدید ابداع می کنم و از اینکه دیگران از آنها استفاده می کنند لذت می برم (شاید قنادی تنها کاری باشد که می توانم همه هنرهایی را که آموخته ام در آن پیاده کنم و لذت دیدن آن را با همه انسانها به اشتراک بگذارم)