خواص علف مرغ : قسمت مورد استفاده گیاه مرغ ساقه های زیر زمینی آن است که پس از خارج کردن از زمین باید آن را خوب شسته و ریشک های آن را گرفته و قطعه قطعه کرده و خشک کنید. رنگ آن زرد و کمی شیرین و لعاب دار است. از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی کمی سرد و خشک است و قابض می باشد. در مورد خواص آن معتقدند که عرق و دم کرده ریشه یا ساقه های زیرزمینی آن برای دل پیچه و زخم مثانه، سخت و قطره قطره ادرار کردن مفید است. همچنین دم کرده یا جوشانده ریشه آن برای خرد کردن سنگ کلیه و مثانه بسیار نافع است و آب گیاه نیز از 250 تا 500 گرم برای دفع سموم اقسام مارها به عنوان ضد سم و برای رفع سوزش مجرای ادرار و حبس ادرار و خرد کردن سنگ مثانه و سل بسیار نافع است و ضماد گیاه برای ورم های گرم مفید است. ضماد خاکستر آن برای قطع خون بواسیر، تحلیل ورم ها، خشک کردن جراحت ها بسیار نافع است. عصاره ریشه آن برای بیماری قند مفید است. در دم کرده ها به نسبت بیست گرم ساقه زیرزمینی گیاه در یک لیتر آب جوش استفاده می شود. در هند و چین ریشه مرغ را با پنبه جوشانده و از بخور آن و همچنین از آب جوشانده آن برای شست و شو و بخار، در بواسیر استفاده می کنند.