این کتاب در سال 1952 به زبان آلمانی متشر شد. در هیچ کدام از کار های دیگر کافکا مانند این اثر او خود را نشان نمی دهد نامه نگاری او با نامه های کاری شروع می شود و به نامه های عاشقانه ی شور انگیز ختم می شود . میلنا جسنسکا ،مترجم چکی آثار کافکا، زنی بیست و سه ساله و کاریزماتیک هدیه ای برای کافکا بود او نبوغی عجیب و شخصیتی پیچیده داشت . برای کافکای سی و شش ساله او آتش زنده ای بود که مانند آن را هرگز ندیده بود. کافکا تنها برای او خود ذاتی اش را آشکار کرد و در آخر نیز صیانت از خاطراتش را به او واگذار کرد. جان کات در باره ی این اثر می گوید" صدای کافکا در "نامه هایی به میلنا" شخصی تر ، پاک تر و دردناک تر از داستان های اوست: شهادت وجود انسان و انتظار ابدی ما برای غیرممکن ها."