راوی داستان مردی است تنها. او در سن‌پترزبورگ زندگی می‌کند. مرد با پیرزنی که خدمتکارش است زندگی می‌کند. او دوست ندارد روزها به خیابان‌های شهر برود چون هیچ آدم آشنایی را نمی‌بیند و تنهایی‌اش بیشتر نمایان می‌شود. از علایق او قدم‌زدن در شهر به هنگام شب است. خانه‌ها دوستان او هستند و با او صحبت می‌کنند؛ از زمانی که ساخته یا بازسازی شده‌اند می‌گویند و گویی خاطراتی را در ذهن مرد به جا می‌گذارند. خیالات هیچ‌گاه مرد را رها نمی‌کنند. او در خیالاتش با آدم‌هایی که در شب می‌بیند حرف می‌زند و معاشرت می‌کند؛ تا اینکه یک شب اتفاق غیرمنتظره‌ای در زندگی‌اش رخ می‌دهد. او دختر گریانی را می‌بیند که به نرده‌های کنار خیابان تکیه داده است. از کنار او عبور می‌کند؛ اما صدای جیغ دختر او را وادار می‌کند تا به سوی دختر بازگردد و کمکش کند.