آویشن گیاهی با خواص دارویی بسیار و چند ساله از خانواده نعناعیان می باشد، آویشن تقریباً در تمامی دنیا کشت می شود و دارای گونه های فراوانی است که اغلب معطر و چند ساله هستند. آویشن بومی مناطق مدیترانه و جنوب اروپا بوده، در کشور ایران نیز آویشن به طور گسترده کشت می شود یا گونه های وحشی آن در برخی نقاط می روید و نیاز مصرفی کشور را تامین می کند. در یونان باستان، زنان به شوالیه ها و جنگجویان آویشن هدیه میدادند زیرا باور داشتند این گیاه به آنان شجاعت و قدرت می دهد، در قرون وسطی اروپاییان آن را زیر بالش خود قرار می دادند تا خواب راحتی داشته باشند. ارتفاع گیاه آویشن بستگی به شرایط اقلیمی از 20 تا 50 سانتی متر متغیر است، قسمت بالایی گیاه انشعاب های فراوانی دارد، هر چه سن گیاه بالاتر برود انشعاب ها بیشتر شده و بوته هایی پر پشت به وجود می آورد. برگ های آویشن ریز و نیزه ای مانند و دارای کرک های بسیار ریز می باشد، گهای معطر آن معمولاً به رنگ سفید دیده می شود و گاهی صورتی یا بنفش که جذب کننده قوی حشرات و زنبور ها است. بذر آویشن باغی بسیار ریز بوده ، هر 1000 عدد بذر آویشن کمتر از 0٫30 گرم وزن دارد. آویشن برای رشد به هوای گرم و خشک و نیاز دارد، بسیار مقاوم به خشکی و بی آبی بوده.