"سویق" یک روش طبخ نباتات به‌خصوص غلات و حبوبات است که کیفیت مواد غذایی را تا بالاترین حد ممکن نگهداری می‌کند؛ در این روش، آرد ماده غذایی تفت داده می‌شود. بیان تفاوت بین سویق نخود و آرد نخودچی، این برتری را واضح‌تر نشان می‌دهد؛ برای تهیه آرد نخودچی باید ابتدا نخود را چند مرحله خیساند یا پخت و آب آن را تخلیه کرد و سپس آن را تفت داد و آسیاب کرد؛ در فرآیند پخت با آب، ارزش غذایی ماده جامد در آب تخلیه می‌شود، این اتفاق در فرآورده‌های حیوانی حدود 50 درصد است. به همین خاطر ارزش گوشت و آبگوشت تقریباً با هم برابر است اما در فرآورده‌های گیاهی، درصد بالایی از ارزش غذایی در آب مطبوخ تخلیه می‌شود، از این رو است که در بسیاری از روش‌های تجویز دارو از عصاره جوشانده این فرآورده‌ها استفاده می‌شود.  در تهیه نخودچی ارزش غذایی نخود در همان آبی است که پس از خیساندن یا طبخ دور ریخته می‌شود اما برای تهیه سویق نخود، ابتدا باید نخود را تمیز و سپس آسیاب کرد و تفت داد؛ در این فرآیند ضمن حفظ ارزش غذایی، مزایای طبخ مثل آزاد شدن قند‌ها به آرد اضافه می‌شود؛ این مقایسه در مورد گندمک با سویق گندم و بقیه حبوبات و غلات صادق است. منابع معتبر علمی شیعه بالاترین درجه ارزش را به سویق داده‌اند؛ شمردن سویق در رتبه خوراک انبیا و مرسلین گواهی دیگر بر اهمیت این ماده غذایی باارزش است. در همین رابطه، امام کاظم علیه السلام فرمودند: "همانا سویق همراه با وحی از آسمان نازل شد" ...