مجموعه‌ای پژوهشی و انتقادی است که به بررسی ساختار تشکیلات بهائی، اندیشه‌ها و تناقضات موجود در آثار و آموزه‌های سران این فرقه می‌پردازد. این کتاب با استفاده از اسناد تاریخی، نوشته‌های خود بهائیان و تحلیل‌های محققان، به خواننده نشان می‌دهد که چگونه آموزه‌های اولیه با تشکیلات بعدی در تعارض قرار گرفته و به ابزاری برای قدرت سیاسی و کنترل اجتماعی تبدیل شده است این اثر در اصل یک نقد تحلیلی است که به صورت مستند به بررسی ادعاهای رهبران بهائیت، تغییر و تحریف در متون مقدس، نقش عبدالبهاء و شوقی افندی در ساختار قدرت و همچنین ماهیت سیاسی و دیکتاتوری تشکیلات بیت‌العدل می‌پردازد.