کدو خورشتی گرد سیاه، یکی از ارقام کم‌آشنای گونهٔ کدو حاشیه‌دار (Cucurbita pepo) است که در برخی مناطق ایران (مانند گیلان، آذربایجان شرقی، و کرمانشاه) به‌عنوان گیاهی وحشی یا نیمه‌وحشی یافت می‌شود. این کدو با رنگ سیاه-سبز تیره یا سیاه-نقره‌ای منحصربه‌فردش شناخته می‌شود و گاهی با نام “کدو خاکی” یا “کدو رنگ‌چکمه‌ای” نامیده می‌شود. به کارگیری آن در غذاهای محلی، مانند شورم سبزی، آش گیل‌کدو، یا تردجات سفت مانند دلمه کدو را می‌توان دید، زیرا بافت سفت‌تر و تلخی بیشتر آن به آن قابلیت جذب طعم‌های شدیدتر را می‌دهد. این کدو در مقایسه با کدوهای زرد یا سبز، کمتر در بازارهای عمومی دیده می‌شود و بیشتر در باغچه‌های خانگی کشت می‌شود. این سبزی از نظر تغذیه‌ای، منبع خوبی از آنتی‌اکسیدان‌های قوی است. رنگ تیره پوسته آن نشان‌دهنده وجود کمپلکس‌های فنولیک و آنتوسیانین‌ها است که در تقویت سیستم عصبی و ضدسرطانی مؤثر هستند. همچنین، دارای ویتامین‌های گروه B، کلسیم، و آهن است که به تعادل هورمونی و پیشگیری از فراموشی کمک می‌کنند. برعكس كدو سبز يا زرد، كدوي سياه براي نگهداري بلندمدت مناسب‌تر است، چون ميانه زود نمي‌رود و به دليل تراكم بالاتر گوشت، در صنايع غذایي براي توليد سوپ هاي ته‌دار يا رولو هاي گياهي كاربرد دارد. اين كدوي سياه گزينه‌اي براي كساني است كه به طعم تلخ ملايم گياهي علاقه دارند و به دنبال تنوع در رژيم غذایي خود هستند.