این چیزهایی که طنز نیست و اسمش را گذاشته‌اند طنز، از روزهای خوب و درخشان طنز ایران فرسنگ‌ها فاصله دارد. و بدبختی این است که هر طور به آن‌ها نگاه کنیم و نام هر نوع کمدی هم که رویش بگذاریم آثار قابلی نیستند. شاید مهم ترین دلیلش این است که دیگر کسی طنز و کمدی را یک دانش و تخصص نمی‌داند. این بود که ما تصمیم گرفتیم خودمان دست به کار شویم و مجموعه‌ای را آماده کنیم که از لودگی و خنک‌بازی و شوخی با پدرومادر و شوهرخاله و متلک‌های دم‌دستی اینترنتی و… در آن خبری نباشد. داستان‌های پر ماجرا، و متنوع داشته باشد، شوخی‌هایش پخته و دقیق و پاکیزه باشد و طنز عمیق و ظریفی داشته باشد. و البته انجام همه این کارها (آن هم خوب انجام دادنش) کار ساده ای نیست. بنابر این هرچه فوت و فن بلد بودیم هرچه مطالعه و پژوهش در این سال‌ها کرده بودیم هرچه دود چراغ و خون جگر و چلو خورشت در طول عمرمان خورده بودیم همه را یک‎جا به کار بستیم و الهی به امید تو! ...