دعا، مغز عبادت و راه ارتباط مخلوق با خالق است و اهمیت‏ اش تا آن ‏جاست که بی ‏توجّهی به آن، موجب بی‏ اعتنایی و آوارگی انسان در دنیا و آخرت می ‏شود. از بررسی آیات و روایات و تفاسیر معتبر آن‏ ها به دست می ‏آید که دعا و ارتباط با خالق منّان، جزو اموری است که نقش مثبت و سازنده ‏ای در قضا و قدر دارد. تأثیرگذاری دعا در قضا و قدر، البته با احراز همة شرایط آن، از مسلّمات دینی ما به شمار می ‏آید. در علم پیشین الهی، تقدیرات بندگان، به ضمیمة دعا، یا صدقه، ... مقرّر گردیده است و همة تغییرات این جهان در پرتو قضا و قدر الهی صورت می ‏پذیرد.