واقعیت این است که تئاتر دوره قاجار با شروع انقلاب مشروطیت به شکوفایی رسید. شماری از نمایشنامه ها منتشر و تعدادی از شرکت ها و گروه های نمایشی در صحنه ظاهر شدند و کوششی بلیغ از برای ارتقای فکری و فرهنگی مردم صورت گرفت. این فکر در شماری از آزادیخواهان و اصلاح طلبان ریشه گرفت که تئاتر می تواند روشنگر بسیاری از اندیشه های جدید در بین لایه های مختلف مردم به ویژه طبقه فرودست جامعه باشد. در حقیقت تاثیرگذاری تئاتر در اذهان مردم به قدری قوت گرفته بود که بلدیه یا شهرداری تهران هنگام تنظیم نظامنامه خود در محرم سال ۱۳۲۵ | جهت تصویب مجلس، تئاتر را از جمله اماکنی نام برده بود که میباید تحت نظارت بلديه باشد... عقیده بر این بود که تئاتر وسیله ای مناسب در راه تکامل ترقی و عقاید اصلاحی جامعه است و برای اکثریت مردم مطبوعات زیبایی شناختی ویژه ای دارد. نمایش در دوره قاجار، نوشته یعقوب آژند؛ انتشارات مولی؛ ....