تاریخ روابط ایران و آمریکا با گفتاری بی آلایش و روایت گونه به مرور میان ایران و آمریکا از بدو شروع آن در سال 1720 تاکنون می پردازد. نویسنده که در بستر روایتی تاریخی سخن می گویند معتقد است منقاشه میان دو کشور را از اختلاف میان سیاست مداران ناشی می شود و خاستگاه مردمی ندارد. او برای اثبات مدعای خویش بر خلاف اغلب تاریخ نگاران که روابط ایران و آمریکا را از انقلاب اسلامی آغاز می کند، نقطه عزیمت خود را «حمله محمود افغان به ایران در پایان عصر صفوی» قرار داده است. قزوینیان به اذعان خودش تلاش می کند با اصلاح ادارک مخاطب، که به نظر شامل سیاست گذاران هم می شود، رویکرد دو کشور را از حالت خصمانه فعلی به آنچه «احترام متقابل» می نامد، متمایل کند؛ هر چند این گونه که پیداست بازخوانی این جزئیات کمتر روایت شده از روابط دو کشور پرده از حقایقی بر می دارد که خود نویسنده را هم شگفت زده می کن