مهاراجه تنبوری خیلی خنگ و کم‌هوش و کم‌حواس است. یک‌بار برادرش راجو را گم کرده بود و حالا هم پسرش پیتی را. فقط نمی‌دانم چرا هربار که به یاد گم‌شده‌هایش‌ می‌افتد برای پیدا کردنشان‌ می‌آید شکرستان.