حمید فرزند یکی ازسران اثرگذار کمیته انقلاب اسلامی است که پدرش در دهه ۶۰ وظیفه شناسایی، کشف و خنثی‌سازی فعالیت‌های غیرانسانی گروهک فرقان، مجاهدین خلق و باقی‌ماندگان مسلح رژیم سابق را دارد. داستان در سه زمان متفاوت می‌گذرد، دهه شصت و در زمان انفجارها و ترورهای گروهک فرقان. دهه هشتاد و سال ۱۳۸۸ و در بحبوحه انتخابات و فتنه و دهه نود. حمید بزرگ می‌‌شود، به خدمت سپاه درمی‌آید و در جریان حوادث ۸۸ و دوران جنگ نرم و مقابله با نفوذ فکری و فرهنگی بیگانگان، در دهه نود خاطراتش و ماجرای درگیری عاطفی‌اش را با زنی که فعالیت‌های امنیتی مشکوک دارد، تعریف می‌کند: «دل پری داشت. می‌گفت یک فعال حقوق بشر بیشتر نبوده و سیستم امنیتی کشور به اشتباه در حقش جفا کرده است. جالب بود که من را سعید خطاب می‌کرد و این برایم خیلی دلچسب بود. خودم هم یادم نبود که اسم مستعار به او داده بودم. زمانی که سعید صدایم کرد، تازه یادم افتاد. بالاخره حدود ساعت چهار عصر بود که با هم خداحافظی کردیم و کلی از ارتباط مجددمان ابراز خوشحالی کردیم. آرام آرام آماده شدم که تعطیل کنم و به سمت خانه بروم. وقتی رسیدم خانه، بعد از چاق سلامتی و گپ و گفتی کوتاه، زهرا رفت آشپزخانه، با پارچ آب و دوتا لیوان برگشت و گفت