مرکز تربیت معلم، از نیمهٔ دوم سال 1359، شاهد سلسله سخنرانی‌های بی بدیلی با موضوع تعلیم و تربیت اسلامی بود که توسط آیت‌الله محی‌الدین حائری شیرازی انجام می شد. آن روزها که درتاریخ به انقلاب فرهنگی مشهور است، تلاشی موثر برای تبیین نگاه اسلامی به مسائل مهم آموزشی صورت گرفت تا دانشجویان ایران با نظر خداوند درمورد مسائل مختلف آشناتر شوند و حوزه و دانشگاه همگام شوند. اثر مقابل نیز برای تحقق این امر، با ژرف‌نگری بی‌مانند در آیات و سیره اهل بیت، نگاشته‌شده است. در بخشی از این اثر می خوانیم: « بدانید اگر عظیم‌ترین موقعیت‌ها را در جامعه پیدا کنید، تازه اول کار است، نه آخر کار. رسیدن به مقام کار نیست؛ از مقام چه استفاده‌ای کردن و از آن در چه راهی بهره‌بردن و آن را برای چه چیز گرفتن مهم است.»