. کتاب، خاطرات داستانی مهدی قلی رضایی از رزمندگان آذربایجان است. وی در روایت خود، جنگ را نه از منظر خاطره، بلکه گاه از چشم یک منتقد نگریسته است. وی صحنه‌ای را که در جنگ زیر آوار مانده است چنین تعریف می‌کند: منتظر کسی بودم که فکر می‌کردم به زودی خواهد آمد و مژده خواهد داد و مرا با خود خواهد برد. هیچ وقت به آن شدت منتظر و مشتاق یک ذره نور نبودم. در آن حال تنهایی و بی‌خودی، دستی را روی دستم حس کردم. دست، نوازشم می‌کرد و تکانم می‌داد. به تدریج صداهایی هم وارد دنیای سیاه شده بود. سعی کردم دستی را که دستم را در خود داشت فشار بدهم... نرود. به طور کلی باید لشگر خوبان را یکی از خوبان ژانر خاطره‌نویسی دفاع مقدس دانست که با بهره‌گیری از اطلاعات و خاطرات ناب، قلم روان و بی‌تکلف و همچنین، صراحت و صداقت با خواننده توانسته خودش را یک سر و گردن بالاتر از دیگر کتاب‌های عرضه شده در این ژانر معرفی کند.