در کتب تاریخی، برای نخستین بار در دوران اولیه بعد از هجرت رسول اکرم (ص) به مدینه، از این بانوی پرهیزکار نام برده شده است. آن ایام آیه ‌ای نازل شد که پس از آن پیامبر اسلام فضه را برای کمک و یاری بانوی عالمین به منزل حضرت زهرا (س) فرستادند. حضرت فضه در مقام والایی از ایمان و تقوی قرار دارد. ایشان در نطق و خطابه قهرمان زبردستی بوده و علاوه بر افتخار خدمت به حضرت زهرا (سلام الله علیها)، سراسر زندگی این بانوی نمونه، از خلوص و معنویت موج می‌ زند. آنطور که تاریخ گواهی می‌ دهد، این زن والامقام در مدت بیست سال از زندگی خود حتی گفت‌ و گو و مکالمات عرفی خود را هم با آیات قرآن کریم بیان می‌ کرد.