این کتاب در 26٬000 بیت و 6 دفتر نوشته شده است و یکی از بزرگترین کتاب‌های ادبیات عرفانی کهن فارسی و حکمت پارسی پس از اسلام است. مولوی مثنوی را بعد از رفتن یار و همراه و هم‌دل بزرگش، شمس تبریزی نوشت. درست در سالی که یکی دیگر از یارانش به نام صلاح الدین زرکوب وفات یافته بود. مثنوی معنوی امروز یکی از برترین کتاب‌های ادبیات عرفانی و حکمی ایران و جهان محسوب می‌شود و نشریه گاردین آن را در فهرست 100 کتاب برتر تاریخ بشری قرار داده است. هم‌صحبتی مولانا و حسام الدین حسن چلبی 10 سال به طول انجامید و با وفات مولوی در سال 672 پایان یافت. این سال‌ها زمان تألیف مثنوی معنوی است و مثنوی در حقیقت به درخواست و خواهش حسام الدین از همان سال اول آشنایی سروده شد. این کتاب هم بخش‌هایی از شعر را روایت کرده است و هم داستان‌ها را با نثری جذاب و روان آورده است. درک شعر برای همه آسان نیست، بسیاری از افرادی که ادبیات فارسی را تخصصی نخوانده‌اند درک شعر دشوار است، اگر به ادبیات کهن ایران علاقه‌دارید می‌توانید این کتاب را بخوانید و از آن لذت ببرید.