سَویق به آن در فارسی قدیم، «پِست» گفته می‌شد. امروزه به آن «قاووت» یا «پوره» می‌گویند. گفتنی است که لغت نامه دهخدا لفظ «قاووت» را ترکی می‌داند که غالباً به معنای آرد حبوبات بریان شده است؛ لیکن این واژه، گاه در مورد غیر حبوبات (مانند برخی میوه‌ها یا تره بار) نیز کار برد دارد. علاّمه مجلسی می‌گوید: از [گفته]کلینی چنین برمی آید که «سویق»، درصورتی که در روایات، همراه با قیدی [مانند جو]نباشد، به معنای «سویق گندم» است.