نويسنده در اين كتاب با مطرح ساختن پژوهش‌هايي كه در زمينه مغز و رفتار انجام شده است، نشان مي‌دهد عواملي دست‌اندركارند كه موجب مي‌شوند افرادي كه هوشبهر بالايي دارند، در زندگي موفقيت‌هاي چنداني به دست نياورند، اما كساني كه هوش متوسطي دارند، در مسير موفقيت قرار بگيرند. اين عوامل جنبة ديگري از هوشمندي را شامل مي‌شوند كه گلمن آن را «هوش هيجاني» مي‌خواند. هوش هيجاني شامل خودآگاهي و كنترل تكانشگري، پايداري، اشتياق و انگيزش، همدلي و مهارت‌هاي اجتماعي مي‌شود. اين ويژگي‌ها مشخصة افرادي است كه در زندگي واقعي موفق و كارآمدند، زندگي زناشويي پرباري دارند و در محيط كار خود نظر همه را جلب مي‌كنند. اين ويژگي‌ها همچنين معرف شخصيت و نظم، نوع‌دوستي و همدردي است كه براي پايداري و ارتقاي جامعة انساني ويژگي‌هايي لازم و اساسي‌اند.