کتاب کفش باز : آدمها ناخود آگاه بر این فرض اند که رقابت چیز خوبی است که باعث شکوفایی استعداد و توانایی انسانها میشود، اما این موضوع فقط موقعی که مردم بتوانند رقابت را فراموش کنند، حقیقت دارد و صدق میکند. از مسابقات دو و میدانی یاد گرفتم که هنر رقابت، هنرِ فراموش کردن است. حالا داشتم به خودم این حقیقت را یادآوری میکردم. باید تردیدها، دردها و گذشتهات را فراموش کنی. باید آن صدای درونی را که فریاد میزند و التماس میکند: «بسه! دیگه یه قدم هم بر نمیدارم! » را از سرت بیرون کنی و وقتی نمیتوانی فراموشش کنی باید یاد بگیری با آن مذاکره و سازش کنی..