بذر چغندر زرد طلایی را به خاطر ریشه های شیرین آن می کارند و به عنوان پیش غذا و در سالاد و بیشتر در تهیه  آش استفاده می شود و معروف به چغندر آشی نیز می باشد. چغندر گیاهی دو ساله بوده، در سال اول کاشت، چغندر تولید ریشه می کند و در همان سال قابل برداشت می باشد و در سال دوم تولید گل و بذر می کند. چغندر زرد طلایی در هر آب و هوایی رشد می کند ولی هوای خنک را ترجیح می دهد و بهترین رشد را دارد. چغندر زرد طلایی را در مناطق سرد و معتدل اوایل اسفند و در مناطق گرم اواخر تابستان و شهرهای گرمسیری که زمستان های گرمی دارند در اواخر پاییز اقدام به کاشت می کنند. مرحله ی اول آماده سازی زمین کاشت است ابتدا مقداری کود دامی پوسیده بر بستر کشت ریخته و خاک را زیر و رو کنید تا نرم و یکنواخت شود. خاک چغندر باید دارای زهکشی خوبی باشد، خاک های سنگین باعث بد فرم شدن ریشه می شود. اگر هنگام کاشت چغندر در اوایل بهار با شرایط خاصی روبرو شویم و سرما برای مدت طولانی ادامه داشته باشد ممکن است به گل (بذر) برود. قبل از کاشت بهتر است بذر ها به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس بخورد. بذر ها را در عمق ۳ تا ۴ سانتی متری بکارید و بر روی آن خاک نرم بریزید، تا قبل از جوانه زنی نباید اجازه دهید خاک کاملاً خشک شود، آبیاری های اولیه باید به آرامی صورت پذیرد تا بذرها جابجا نشود. جوانه زنی معمولاً در شرایط مناسب و طی ۳ تا ۵ روز اتفاق می افتد.