آنغوزه صمغ رزینی است که از گیاهی گرفته می شود که آن گیاه را انگدان، انجدان، انغوزه هراتی، انگشت کنده، آزافتیدا، حلتیت، بوگنده، صمغ الانجدان می نامند و گونه های مختلفی دارد. ریشه این گیاه ضخیم و گوشتی است. این گیاه در چند سال اولیه سن خود ساقه قابل رویتیً2قق ندارد و برگ های آن روی زمین گسترده است که در مراتع به نام کماه و انگوزاکماه می شناسند. میوه این گیاه دارای دو تخم به رنگ قهوه ای تیره و سیاه، بیضی، کمی پهن و بسیار بد بو می باشد. از ریشه این گیاه یا قسمت پایین ساقه آن با تیغ زدن یا قطع در ناحیه یقه در اواخر فصل بهار شیره بسیار متعفنی در طول تابستان خارج می شود که در مجاورت هوا به تدریج سفت می شود که همان آنغوزه نام دارد. این گیاه در اراضی بایر و خشک و آهکی مناطق گرم آسیا می روید. بومی استپ های ایران و افغانستان است، در ایران در مناطق مختلف خراسان، بلوچستان، و نواحی مختلف جنوب، مانند کرمان، دشت مرغاب، آباده، نایین، می روید. ...