انجبار گیاهی است پایا، ساقه اش صاف و ساده، بیش از یک متر ارتفاع که ریزوم های بزرگ، پیچ دار و انشعابی دارد. بوته اش شبیه ترشک و خوشه گل ها شبیه به سنبله بارهنگ است. برگ هایش در بالا سبز و در زیر کدر و کرک دار است. برگ های زیرین، دمبرگ درازی دارد و سایر برگ ها بی پایه اند. گل ها به رنگ گلی یا صورتی کمرنگ با گل پوش منفرد است و پرچم ها از بیرون دیده می شود. در ماه خرداد تا تیر گل می دهد. در کنار جوی های آب و حاشیه بعضی جاده ها می روید. شاخه های آن تقریبا قرمز رنگ و گل آن نیز قرمز است. ریزوم آن چوبی و سرخ رنگ است.  به نام های اتارف، پرشیان دارو و یا پرشیای دارو هم می نامند. خواص ریشه انجبار در اندام هایش بخصوص در ریزوم (ریشه) پیچیده آن مقدار زیادی تانن، گلوکز، آمیدون، مواد آلبومینوئیدی، اکسالات کلیسم، اسیداگزالیک، لعاب، صمغ، یک ماده رنگی قرمز، ویتامین ث است. قسمت های مورد استفاده انجبار ریزوم، ریشه و برگ گیاه است که در فصل پاییز ریزوم آن جمع آوری شده و در آفتاب خشکانده می شوند، ریشه های بزرگ آن را برش طولی می دهند. گیاهی است بسیار قابض و موجب بند آمدن خونریزی های داخلی و خارجی می شود.