اروند کتاب کتاب دیوان نقابت نقابت به معني سرپرستي و رياست است و ديوان نقابت بر آن بخش از تشكيلات سياسي - اداري حكومت عباسيان اطلاق مي شد كه در نيمه نخست قرن سوم هجري شكل گرفت و وظيفه سرپرستي سادات بني هاشم را به عهده داشت. خليفه يا سلطان، از ميان شخصيت هاي صالح عالم و مقبول بني هاشم، سرپرستي براي تمامي سادات سرزمين هاي زير رمان خود بر مي گزيد كه نقيب النقبا ناميده مي شود و اداره ديوان نقابت و انتخاب نقيبان شهرها، محله ها و قبايل بر عهده او بود. هر نقيب، موظف به پرداخت مقرري ماهانه، حفظ انساب و صيانت از شأن سادات تحت سرپرستي خود بود كه بر تحصيل، ازدواج، اشتغال و معاش آنان نظارت داشت و از حقوق آنها در دادگاه ها و ديگر ديوان ها دفاع مي كرد. اين تشكلات ،از تركستان چين در شرق تا اندلس در غرب جهان اسلام، دامن گسترد و پس از عباسيان نيز قرن ها در دولت هاي مختلف اسلامي دوام آورد.