اروند کتاب قلم‌های قله‌نشین نگاهی به برندگان جایزه ادبی نوبل اثر جمال شهربافی به طور کلی در برابر انتخاب‌های هیئت داوران نوبل، همواره عده‌‏ای از همان سال‌های نخست، زبان به تحسین انتخاب‏‌های آکادمی‌ گشوده‌‏اند و عده‌‏ای دیگر نیز به انتقاد از نوبل پرداخته‌‏اند. کسانی که موافق انتخاب‏‌های نوبل هستند، بر این باورند که این انتخاب‌ها مبتنی بر نظر بسیاری از ناشران، نویسندگان و منتقدان است؛ اما معترضان به این جایزه می‌گویند که چرا نامزدهای دریافت جایزه در هر سال اعلام نمی‌‏شوند و صرفاً نام برنده اصلی گفته می‌شود؟ دیگر اینکه بسیاری از بزرگان ادبیات در زمان حیات‌شان نوبل نگرفته‌اند؛ در حالی که اعطای جایزه نوبل به آنها می‏‌توانست سطح این جایزه را فراتر از آنچه امروز هست، ببرد. خرده‌گیران این جایزه بر دلایل اعتراضات خود، آلوده‌شدن گزینش‌های نوبل با زد و بندهای سیاسی را نیز اضافه می‌کنند. در حقیقت منتقدان نوبل بر این ادعای خود پافشاری می‌کنند که برگزیدگان شاخص نوبل می‌توانند به خود جایزه اعتبار بخشند مشروط بر اینکه حق به حق‌دار برسد. این گروه برای این ادعا شواهد زیادی را بیان می‌کنند و می‌گویند: اگر نوبل اکنون اعتباری دارد، به واسطه اهدای جایزه به بزرگانی مانند آلبر کامو، ژان پل سارتر، رومن رولان، ویلیام فاکنر، ارنست همینگوی، جان اشتاین‏بک، گابریل گارسیا مارکز، توماس مان، هرمان هسه، روژه مارتین دوگار و… است. ...