جملاتی از کتاب غرور و تعصب الیزابت که دلیلی نمی‌دید این حالت بلاتکلیفی را ادامه بدهد، به محض رفتن کیتی، با جسارت تمام باز هم با آقای دارسی راه رفت. حاال وقتش شده بود که تصمیمش را عملی کند. به خودش جرئت داد و گفت: آقای دارسی، من آدم کاملا خودخواهی هستم. برای آرامش دادن به احساسات خودم هیچ فکر نمی‌کنم که شاید احساسات شما جریحه دار بشود. نمی‌توانم جلوخودم را بگیرم و بابت محبت فوق العاده‍ای که در حق خواهر بیچاره‌ام کرده‌اید از شما تشکر نکنم. از وقتی که به این مطلب پی برده‌ام، مدام دلم می‌خواسته به شما بگویم که چه احساس امتنانی دارم. اگر بقیۀ افراد خانواده نیز می‌دانستند، الان صرفاً من نبودم که تشکر خود را به زبان می‌آوردم. دارسی هیجان‌زده و متعجب جواب داد: متأسفم، خیلی متأسفم که شما از موضوعی باخبر شده‌اید که اگر درست به شما انتقال نداده باشند احتمالا باعث رنجش می‌شود. هیچ فکر نمی‌کردم که خانم گاردینر این قدر غیرقابل اعتماد باشند. زن دایی‌ام تقصیری ندارد. حواس پرتی لیدیا باعث شد من بفهمم شما در قضیه دخیل بوده‌اید. خب، من هم تا جزئیات برایم روشن نمی‌شد آرامش پیدا نمی‌کردم. اجازه بدهید بارها از شما تشکر کنم. از طرف همۀ اعضای خانواده‌ام تشکر می‌کنم، به خاطر بلندنظری و محبتی که محرک شما در این کار پر زحمت بوده و این همه دردسر را تحمل کرده بودید تا آنها را پیدا کنید.