ترکیبات اصلی گیاه: کاهو حاوی ترکیباتی چون پلی ساکاریدها، چربی ها، مشتقات کافئیک اسید، فلاونوئیدها، گلیکوزید های ایریدوئید و ترپنوئیدها می باشد برخی از مهمترین ترکیبات آن از دسته سزکوی ترپن ها عبارت از Lactucin، deoxylactucin و lactucopicrin می باشد. موارد مصرف طبق مستندات قدیم و مطالعات جدید: خواب آور ملایم براساس نظر دانشمند ایرانی، عقیلی خراسانی  در کتاب مخزن الادویه، کاهو دارای طبیعت سرد و تر است و علاوه بر خاصیت منوم ( خواب آور) خواصی چون تولید خون صالح رقیق، مسکن حدت خون و صفرا و یبوست صفرا و سودا و تشنگی و التهاب و مفتح سدد و درد سر و نزله و سرفه که از گرمی و خشکی باشد و ملین و مدر بول برای آن ذکر شده است. در تحقیقات جدید، اثرات خواب آوری، ضد التهاب و ضد دردی کاهو و تخم آن در موش به اثبات رسیده است. برای کاهو اثرات دیگری نیز گزارش شده است مانند اثرات ضدتشنج، خون ساز، افزاینده اشتها، آنتی اکسیدان و ضد سرطان، ضد ویروس و باکتری. ترکیبی به نام Lactucarium با خاصیت خفیف شبه اوپیات می تواند عامل اثرات خواب آوری گیاه باشد. نحوه و مقدار مصرف فرآورده: بزرگسالان (بالای ۱۲ سال): روزی سه بار هربار یک قاشق غذاخوری نیم ساعت بعد از غذا ( ۳۰ میلی لیتر روزانه) کودکان ۴ تا ۱۲ سال:  روزی سه بار هربار یک قاشق مرباخوری نیم ساعت بعد از غذا ( ...