مرزه گياهى است يك ساله از تيره نعناعيان كه داراى ساقه ‏هاى متعدد و به رنگ. مايل به قرمز كه به حالت وحشى در اروپاى جنوبى و آسيا (از جمله ايران) به فراوانى مى‏ رويد. در كتاب هاى قديم مانند: تحفه حكيم، محيط اعظم و ... مرزه را صعتر بستانى نوشته‏ است. صعتر بيابانى را آويشن و بستانى را مرزه گويند. پزشكان قديم خوردن مرزه را همراه با خوردن غذاهاى سنگين مثل حليم و كله پاچه مفيد مى‏ دانستند. و امروزه ثابت شده است كه مرزه مانند ساير گياهان خانواده نعناع، كلسترول خون را پايين مى ‏آورد. بذر مرزه در همه حالات قوى‏تر از برگ است و ضد يرقان و ميهج شهوت بوده. و جويدن آن مسكن درد دندان و زياد كننده اشتها است. محل رويش: نواحى شمال غربى ايران، تبريز، خوى، نعمت‏آباد، ارسباران و نواحى مختلف خراسان مى ‏رويد. تركيبات شيميايى: این گیاه داراى تانن، مواد چرب، قندهاى مختلف و اسانسى به مقدار يك در هزار است. اسانس آن اگر از گياه پرورش يافته تهيه شده باشد داراى 30 درصد كارواكرول و 20 تا 25 درصد سيمن است در حالى كه در نوع وحشى گياه، مقدار نسبى كارواكرول به 40 درصد نيز مى‏رسد، به‏ علاوه داراى ترپن و نوعى فنل با تركيبى كه هنوز به خوبى شناخته نشده مى‏باشد. مرزه دارای خواص ضد التهابی و ضد روماتیسمی است. این می تواند به کاهش درد مفاصل و آرتروز کمک کند. همچنین ممکن است مشکلاتی مانند نقرس و سردرد را درمان کند. ...