معراج نامه گونه ای ادبی است دردوشیوه نثر ونظم که به شرح رویاها وکشف وشهود رازها دربالاترین مراتب هستی می پردازد،سفری روحانی که حضرت حق آن راخاص متعالی ترین آفریده خود،رسول اسلام گردانیده است.سخن ازمعراج پیامبراسلام دردوره های نخستن ادب فارسی بیشتردرکتب منثورمتجلی بود و درمیان آثارمنظوم پرداختن به این واقعه بطورمستقل، رسم متداولی نبوده است بلکه سخن سرایان نامی درسرآغازکلام شان بعدازتوحیدونعت ازاین رویداد هم یاد می کردند. بررسی اینگونه متون نشان می دهد پایه گذار چنین سنت ادبی سنایی غزنوی بوده وپس ازاوبزرگان دیگری این شیوه راپی گرفته اند که جایگاه پرارج نظامی گنجوی دراین مقوله خودسخن دیگریست. سخن سرایی درباب معراج حضرت رسول همچنان تاسده ها دوام داشته ولی بتدریج نشانه های آن کم فروغ می نموده، تااینکه علی اکبرخان مشکات السلطان، بزرگ ادیبی اریب وسخنوری لبیب ازدیارتبریز وازخاندان نامدار وقایع نگار که عمری دراظهار محبت برخاندان رسالت خامه می زده ، نامه ای می سراید وگنجی می سازد ازاین فضل سرمدی که می توان این شرافت منظومه را که درتقارب دوبیتی است ،کاری یافت نوآورانه؛چه تااکنون ترجمه شرح مفصل معراج نامه حضرتش ازمنظرشیعی نظمابه نظرنرسیده وخصوصا درمطاوی تراجم هرفصلی دقایق معنوی رعایت شده باشد.