در این نوشتار به معرفی یکی از اصلی ترین فرقه های شیعه به نام زیدیه که اعتقاد به امامت امام علی(ع) و حسنین(ع) از بنیادی ترین آموزه های اعتقادی آنان است پرداخته شده و توقف آنان در مورد امامت امام سجاد(ع) و اعتقاد ایشان به امامت زید بن علی(ع) به جهت خروج وی مورد تجزیه و تحلیل تاریخی قرار گرفته است. نویسنده نخست به بیان معنای زیدیه و چگونگی پیدایش و شکل گیری آنان پرداخته و سپس به معرفی شخصیت زید بن علی و توصیف قیام وی پرداخته است. آنگاه وی به برخی از قیام های صورت گرفته پس از واقعه کربلا اشاره کرده و چگونگی گسترش فرقه زیدیه و گستره قلمروی آنان در دیلمنستان، مغرب، یمن و شمال آفریقا را بررسی نموده و انشعابات حاصل از این فرقه را معرفی نموده است. در ادامه نگارنده به برخی از دیدگاه های کلامی زیدیه در مورد توحید و صفات الهی، افعال خداوند، نبوت، امامت، مهدویت، ویژگی های امام، آخرت، معاد و قیامت و علت گرایش آنان به امامت زید بن علی اشاره کرده و مبانی عقلی و نقلی اعتقادی آنان در این موضوعات را تحلیل کرده است