پیشگفتار کتاب «برگزیده‌ای از ایجاز در سخنان حضرت علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه» الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ. نام رساله‌ام را «نثر ایجازی در دوره صدر اسلام با تکیه بر خطبه‌های حضرت علی(ع) در نهج‌البلاغه» قرار دادم. به چند دلیل این موضوع را انتخاب نمودم، اولاً: علاقه شخصی اینجانب به مولای متقیان(ع)، ثانیاً: قبلاً در مورد موضوع نثر تحقیقاتی داشته‌ام، چند سری پژوهش‌هایی را که انجام داده بودم راجع به نثر در دوره جاهلی بود و تقریباً زمینه و اطلاعات مختصری در این مورد داشتم. ثالثاً: نظر به این که اینجانب به شخصیت امام علی(ع) علاقه وافری دارم، مایل بودم آثار ایشان را از جهات مختلف علمی و ادبی مورد بررسی و پژوهش قرار دهم و این که این پژوهش را در اختیار دوستداران و شیعیان آن حضرت بگذارم تا همگی در عمق دریای علم این عالم اسوه فرورویم تا بتوانیم او را بهتر بشناسیم و از نبوغ فکری او در زندگی‌مان بهره‌مند شویم. همه علما، اندیشمندان، فضلا و نویسندگان در آثار خود منابع و مراجعی دارند که از آن‌ها اقتباس کرده‌اند و پشتوانه‌ای برای آثارشان شده است. حال باید ببینیم که این امیر دلاور و این مرد علم و عمل در آثارش (نهج‌البلاغه) ...