پیشگفتار مترجمان کتاب «حکمرانی کوانتومی: بازسازی مجدد مبانی خط‌مشی عمومی» "العلم سلطان، من وجده صال و من لم یجده صیل علیه“ علم اقتدار است،(علم مساوی است با قدرت) هر کسی که علم پیدا کند، می‌تواند فرمانروایی کند.(هر ملتی که عالم باشد، می تواند فرمانروایی کند). هر ملتی که دستش از علم تهی باشد،(باید خود را آماده کند که) دیگران بر او فرمانروایی کنند. (مقام معظم رهبری، 1385) مردم، در نگاه اسلام، در نگاه قرآن، با توجّه به مجموعه‌ی احکام اسلامی، خیلی مورد توجّهند در تحرّک جامعه‌ی اسلامی، مجتمع اسلامی و حیات مجتمع اسلامی؛ نقش برجسته‌ای دارند. شما ملاحظه کنید در فرمایش امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) در آن جمله‌ی معروف که «لَو لا حُضورُ الحاضِرِ وَ قِیامُ الحُجَّةِ بِوُجودِ النّاصِر... لَاَلقَیتُ حَبلَها عَلى غارِبِها »، هم نقش مردم مورد تذکّر قرار گرفته است، هم حقّ مردم. «نقش مردم» یعنی اگر مردم نیایند سراغ آن کسی که خود را صاحب حق میداند و میخواهد مسئولیّتی قبول کند، بر او واجب نیست دنبال آن حق برود: لَاَلقَیتُ حَبلَها عَلىٰ غارِبِها؛ مردم نبودند، من وظیفه‌ای نداشتم، تکلیفی نداشتم. نقش مردم این‌قدر مهم است. ...