🔸بخشی از ابتدای کتاب «سی و دو دوست»: به نام خدا یکی بود یکی نبود غیر از خدای مهربان هیچ‌کس نبود سهیل 6 سال دارد و از اول مهر امسال به کلاس اول می‌رود، امروز دهمین روزی است که سال تحصیلی شروع شده و سهیل مثل هر روز ظهر به خانه برمی‌گردد. سهیل با عصبانیت وارد خانه می‌شود و روپوش و کیف مدرسه‌اش را به گوشه‌ای پرت می‌کند، مادر با ناراحتی لباس سهیل را از سر راه برمی‌دارد و روی چوب‌لباسی آویزان می‌کند و به سهیل می‌گوید: سهیل جان بداخلاقی نکن، مگه فردا نمیخوان بهت جایزه بِدن، به نظرت جایزت چیه عزیزم؟ سهیل گفت: من نه جایزه میخوام نه دیگه مدرسه میرم، کی گفته همه باید باسواد بشن؟! مادر گفت: فکر کنم؛ چون پسر باهوش و با ادبی بودی میخوان بهت جایزه بدن شاید یه قطار باشه، شاید هم یه دفتر نقاشی و مدادرنگی! ...