کتاب نام من سرخ به قلم اورهان پاموک، برنده جایزه نوبل ادبیات سال 2006، به روایت تاریخ ترکیه در زمان امپراتوری عثمانی و نقاط مشترک تاریخ ایران و ترکیه می‌پردازد. نام من سرخ (My Name Is Red) روایت کننده‌های مختلفی دارد. در پنجاه ‌و ‌نه فصل کتاب، داستان گاه از زبان یک جسد، گاه از زبان قاتل و گاهی نیز از زبان غیر انسان‌ها مثل سکه و خون و سگ روایت می‌شود. یکی از ویژگی‌های نثر این کتاب آن است که در بسیاری مواقع روایت‌ با لحنی طنز آلود بیان می‌شود اما این طنز، شوخی شخصیت‌های داستان با خواننده است و در خود داستان و روایت‌ها از آن استفاده نمی‌شود. این داستان از آن‌جا آغاز می‌شود که پادشاه عثمانی هنرمندان کشورش را فرا خوانده و از آن‌ها می‌خواهد که گرد هم آیند و فتوحات و افتخاراتش را در قالب یک کتاب به تصویر بکشند. اما شرط آن است که سبک تصویرگری‌هایشان به سبک نقاشان ونیزی باشد و به همین دلیل کار این هنرمندان دشوار است. از سوی دیگر بسیاری از اهالی مذهبی ترکیه سبک ونیزی را به جهت داشتن جزئیات بسیار، کفرآمیز می‌دانند. ترس، هیجان و آشوب از جایی آغاز می‌شود که یکی از نقاشان ناپدید شده و تنها نقاشی نیمه کاره‌ی او سر نخی برای یافتنش است. اورهان پاموک (Orhan Pamuk) اولین ترک‌ زبانی که موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شد، تحصیلات مقدماتی و متوسطه را با گرایش نقاشی در کالج آمریکایی گذراند. ...