1- سرشار از مواد مغذی، خصوصا آنتی اکسیدان کرفس کوهی محافظی برای آنتی اکسیدان و ضد التهاب است. کرفس کوهی یک منبع غذایی مهم برای آنتیاکسیدانهای معمول، از جمله ویتامین C، بتا کاروتن و منگنز است؛ اما “ادعای شهرتش ” از لحاظ آنتی اکسیدان ممکن است مواد مغذی خیلی خوبی باشد که دارد. بسیاری از این مواد مغذی در دسته آنتی اکسیدانهای فنولیک قرار می گیرند و نشان داده شده است که فایدهی ضد التهابی دارد. 2- محافظت کننده دستگاه گوارش مطالعات جدید نشان داده که عصاره کرفس کوهی به حفاظت از دستگاه گوارش و کبد پس از مصرف آکریل آمید کمک میکند. (اکریلدها مواد سمی هستند که از طریق واکنش قندها و اسیدهای آمینه تشکیل می شوند، معمولا با خوردن غذاهای سرخ کرده ایجاد میشود.) کرفس کوهی حاوی پلی ساکاریدها بر پایه پکتین است که فوایدی خاص برای معده دارد. همیشه فکر میکنیم پلی ساکاریدها مولکولهای نشاسته ای هستند که با کمک سلولها قند را ذخیره و نگهداری میکنند؛ اما نوع دیگر پلی ساکارید بر پایه پکتین در گیاهان وجود دارد که غیر نشاسته ای هستند، (پکتین مولکولی مربوط به قند است که عمدتا از ماده ای به نام اسید گلوکورونیک تشکیل شده است.) ...